ეკა სანებლიძე უმაგრესი ადგილი, სადაც ძალიან მიყვარს მისვლა, სიამოვნებას ვიღებ ვარჯიშით. ვთვლი, რომ თქვენ შეუძლებელი შემაძლებინეთ. საერთოდ აღარ ვიცი რა არის ხერხემლის და წელის ტკივილი. ეს ყველაფერი თქვენი, პროფესიონალი ინსტრუქტორების დამსახურებაა. დიდი მადლობა!!!

მაია დათუნაშვილი რა მაწუხებდა? კაი, მოკლედ დავწერ☺️ სამწუხაროდ, ხდება ხოლმე, როცა ძლიერ დარტყმას იღებ, მოულოდნელს, სულიერად რომ კვდები და თავსასც ვერ იკლავ. ხოდა, ერთ მშვენიერ ზაფხულს... 🙈 მოკლედ, ყველაფერი ნაცრისფერია, უგემო, უსუნო (კორონა, მემგონი, მაშინ მე მქონდა😁) არაფერი არ მიხარია დედამიწის ზურგზე, არც მაწუხებს არაფერი, შეგრძნებები აღარ მაქვს. მანამდე რასაც ვაკეთებდი, ყველა და ყველაფერი მძულს. მოკლედ სიკვდილი მინდა, მაგრამ სად არის რო? 😁 ხოდა, ზამთარია, თებერვალი გადის და მე, ტელევიზორთან მიკნავებილი ვწევარ, იმ ზაფხულის მერე ჩვევად მექცა უყველაფრობა. გადის გადაცემა - “რა?სად?როდის?“, გამოვიდა გიორგი, ჩვენი, ახსენა იოგას ფედერაცია და ძალიან საინტერესო კითხვა დასვა. 14 თებერვალი იყო, ეგეც მახსოვს. 15 -ში მივქროლდი „იოგას სახლში“ და დავიწყე იოგა. მაშინ ვფიქრობდი, ცოტა გულს გადავაყოლებ მეთქი. გავიდა თებერვალი, მაინც ცოტა მიჭირს სულიერად კონცეტრირება საქმეზე, რასაც ვაკეთებ. მარტის ბოლოა და დილით, სანამ სახლიდან გავალ ყავას ვსვამ ხოლმე ყოველთვის.. უცებ აღმოვაჩინე, რომ ჩიტების ჟღურტული მესმის, მსიამოვნებს და რაღაც მიხარია, მაგრამ რა — არვიცი. ცოტა მერე აღმოვაჩინე, რომ არც ფერებია სულ ნაცრისფერი, ქუჩაში რომ მივდივარ, უნებურად ვღიღინებ, ბალახის სუნი მცემს, აკაციის ყვავილის, — ფეხით რომ მივდიოდი ხოლმე იოგაზე იქვეა ბილიკზე. ისევ დავიწყე მუსიკის მოსმენა, მეგობრების ჭორაობის და წუწუნის, ისევ მომინდა სახლიდან გასვლის დროს რამოდენიმეჯერ გამომეცვალა და მომეხდინა კაბა, ტრადიციულად მაწუხებდა ეს თვისება. მოკლედ, ცხობრების სურვილი დამიბრუნდა. შემიყვარდა და გადამარჩინა ემოციურად. მანამდე სანამ იოგას დავიწყებდი, ვცადე ქარგვა, ხატვა, ცეკვა, ვერაფრს ვერ დავუდე გული.🎶🙏 კონკრეტულად, ახლაც არ ვიცი, რას შველის, მაგრამ მე, როგორც ადამიანს, ვფიქრობ თავიდან დაბადებაში დამეხმარა.. პ.ს. მეტად ვეღარ შევამოკლე .🙏😁💚 მე ❤️💙💚იოგა!

ნიკოლოზ წიქარიშვილი იოგას სახლში დაახლოებით ორი თვის წინ დავიწყე პრაკტიკა და თამამად შემიძლია ვთქვა რომ ამ პერიოდში ჩემს ცხოვრებაში როგორც სულიერი ისე ფიზიკური თვალსაზრისით მოხდა უდიდესი გარდატეხა. იმისთვის რომ იოგას პრაკტიკამ ასე შთამბეჭდავი ეფექტი იქონიოს ადამიანზე (როგორც ეს ჩემს შემთხვევაში მოხდა) რა თქმა უნდა უმთავრესი ფაქტორი თავად პრაკტიკოსის მონდომებასთან ერთად მასთან იოგას სწავლების სწორად მიტანაა. ამისთვის იოგას სახლი იდეალური, სიმშვიდით, კეთილგანწყობით და პროფესიონალებით სასვე ადგილია.

მონიკა გუნია გამარჯობა საყვარელო ადამიანები. ბედნიერი ვარ რომ მოვხვდი იოგას სახლში. მე მადლობელი ვარ რომ ეს სახლი არსებობს. იმის გარდა რომ მე გამოვუსწორე ჯამრთელობა აქ და ხვდა სითბო და ადამიანობა რაც ჩვენ დროში იშვიათია. მე მიყვარს აქ სიარული და რაც არუნდა მოხდეს მე მაინც დავბრუნდები. რაც შეეხება ჯანმრთელობას. მე მაქვს ხერხემლის თიაქარი რომელიც ფაქტიურად აღარ მაწუხებს. თავს ვგრძნობ ახალგაზრდულმა. ვარ 56 წლის. ჩემი ინსტრუქტორი არის ნამდვილად პროფესიონალი, ხლერი პიროვნება. ის გახდა ჩემი ახლობელი. ვუსურვებ ყველას აქ მოსვლას. აქ სულიერად დავეხმარებიან. დიდი მადლობა რომ არსებობით.

ნი ესიტაშვილი ძალიან კმაყოფილი ვარ, თავისუფალ დროს მოხარული ვიქნები კვლავ ვესტუმრე თქვენს ცენტრს.

მარიამ ქლიბაძე "იოგას სახლი" არის ადგილი, სადაც მისვლისაც ყველა პრობლემა გავიწყდება და სხვა სამყაროში ეშვები. მეგობრული გარემო და ყოველ მისვლაზე პოზების დახვეწა საოცარი მოტივაციით გავსებს. ავიმაღლე ტონუსი და როცა ადრე პატარა დატვირთვაზე გული მიმდიოდა ახლა დიდ დატვირთვსაც თავისუფლად ვუძლებ, რაც იოგას პრაქტიკის ჩემი და ნინო იაშვილის დამსახურებაა. გამომისწორდა წონასწორობის პრობლემაც. მადლობა იოგას სახლს, რადგან ცხოვრების ახალი პერსპექტივა დამანახა არა მარტო იოგას პრაქტიკის სფეროში, არამედ მაჩუქა ჩემი თავის რწმენა და სულიერადაც​ დამხვეწა.